Taipei ’23 – dag 29: Karakterkeuze

Vrijdagochtend! Dus, morgen uitslapen.

Ik heb vannacht gedroomd dat ik naar huis ging. Nou vind ik het hier nog steeds leuk, maar ik heb wel heel veel zin om weer naar huis te gaan, dus ik vond het nogal teleurstellend wakker worden. Die teleurstelling heb ik onder de douche maar van me afgewassen, want je rot blijven voelen heeft ook geen zin. Daar heb ik zelf niks aan, en de mensen om me heen ook niet. En opgeven doe ik niet, behalve als het écht niet anders kan. Zo ver is het ook nog niet. Dus: ik maak er wat van.

Ben deze ochtend tenminste wel op tijd wakker geworden, dus ik had wel even tijd om bij te komen, lekker te ontbijten en koffie te halen. Vandaag maar twee uur les, van 9 tot 11. Dat is ook wel te doen. ‘s Middags ga ik met mijn Zwitserse klasgenootje de stad in. Souvenirs kopen. En cadeautjes voor onszelf. Maar voordat het zo ver is gaan we eerst wat eten in het voor mij inmiddels goed vindbare maar nog steeds gigantisch grote foodcourt bij 市政府站 Taipei City Hall Station. Na een oriëntatierondje kies ik voor dumplings met een paar kleine gerechtjes erbij. Van tevoren weet je nooit wat dat is, maar het blijken er drie te zijn: kimchi, paksoi en bamboe. Ik vind het allemaal heel lekker. Vooral fijn dat je lekker wat groente kan afwisselen met de met vlees en groente gevulde dumplings. Yum!

Etuhfotoh! Linksboven: mix van sojasaus en azijn (is echt lekker, daar moeten de dumplings in), rechtsboven: dumplings, linksonder: paksoi, midden onder: bamboe, rechtsonder: kimchi. Kimchi is pittige gefermenteerde kool. Heel fris. Maar het is wel wijs om daarna iets te eten wat wat minder pittig is, want de smaak blijft wel hangen. Daar is de paksoi dan weer heel goed voor!

Na het eten is het tijd voor het cadeautjeskopen. Gelukkig hoeven we daarvoor niet naar buiten. Nee, gewoon zesenzeventig roltrappen op (of af) en vijfentachtig hoeken om. Prima te doen, zo gaat het hier namelijk overal. En alles is nog steeds beter dan buiten lopen!

Ik koop een vulpen voor mezelf, van het merk TWSBI. Dat is een Taiwanees vulpennenmerk. Ik heb er thuis ook een paar en ik vind ze fijn schrijven. Wat er helemaal gaaf aan is, is dat je er geen vulling in hoeft te doen, maar de inkt direct uit het flesje in een reservoirtje in de pen gaat. Ik koop een jade-achtige kleur, want dat vind ik bij Taiwan passen. Ga ik volgend jaar mooi m’n collegenotities mee schrijven!

In dezelfde winkel vind ik ook nog wat notitieboeken die me qua layout perfect lijken voor grammaticalessen Mandarijn. Die moet ik volgend jaar ook volgen. Ik vind het leuk om dat te doen met spullen die voor mij een verhaal hebben, dus die gaan ook mee. Denk dat ik het allemaal nog wel mee naar huis krijg. Probleem voor volgende week…

In een klein koffietentje drinken we vervolgens nog een kop koffie en een kop thee. We zijn moe van het rondslenteren, dus dan moet er gezeten worden. Ruim een uur zitten we half te wouzen, half te kletsen. Ik vind het gezellig! 😃 Daarna gaan we met de metro nog even naar een ander (ja, je raadt het al, weer ondergronds) winkelcentrum. Daar heb ik de eerste of tweede dag dat ik hier was namelijk een hele stellage vol stempels gezien, allemaal losse Chinese karakters. Daar wil ik wel iets van hebben, ik wist toen alleen nog niet wat. Nu weet ik het wel, ik wil graag de uitspraak 知足常樂 kunnen stempelen. Dat betekent zoiets als als je genoeg weet, dan ben je gelukkig, maar het woord wat ik hier vertaal als ‘genoeg’ kan je ook vertalen als ‘voet’, en daarmee wordt de alternatieve vertaling als je je pad kent, ben je gelukkig. Oftewel: als je weet waar je aan toe bent in het leven, dan zorgt dat voor stabiliteit, en daaruit komt geluk voort. Ik vind het altijd een leuke uitspraak. En voor de heel oplettende lezer: ja, dat is ook mijn status bij WhatsApp.

‘t Was een leuk idee, de uitvoering wat minder. Nadat we 知、足、常 hebben gevonden, blijkt de winkel het karakter 樂 niet meer te hebben. Pech. Dan maar wat anders, want je kan het karakter niet zomaar vervangen door wat anders. Zo werkt Chinees helaas niet. Dan kies ik maar voor een iets grotere versie van de stempels, maar wat minder karakters. Ik wil 安記 hebben, dat kan je met een hoop fantasie vertalen als Notities van Annekee. Voor de wederom oplettende lezer, bovenaan deze website staan diezelfde karakters met eentje ertussen: 安遊記 en dat dikgedrukte karakter betekent ‘reizen’. Dus daarvan is de vertaling Reisnotities van Annekee.

Heh, ik vind Chinees leuk.

Hihi.

Taalklooien.

Ik heb er maar lol mee.

En dat vind ik op dit moment relevant.

Verder vind ik op het moment eigenlijk vrij weinig relevant.

Da’s best relaxt.

Misschien ben ik gewoon moe. Ken ook.

Naja, ga zo wel slapen. Eerst nog even doorschrijven.

(Kijk, bij zo’n soort schrijfsel zou ik nou die stempel gebruiken, want ik schrijf dit soort dingen ook weleens gewoon voor mezelf op papier. En omdat ik voorbeelden geven een uitstekende methode vind om dingen uit te leggen, hebben jullie nu ook mogen genieten van mijn redelijk willekeurige gedachtengang.)

Bij het betalen van de stempels bedank ik de mevrouw die mij ruim een halfuur heeft helpen zoeken maar heel erg voor al haar moeite en tijd. 😃 Daarna zijn we best moe. Morgen gaan we nog een keer naar 淡水 Tamsui, nog wat magneten kopen en andere cadeautjes voor de thuisfronten. Voor nu is het tijd om naar huis te gaan. We gaan naar de metro, en een kwartiertje later stap ik uit bij mijn metrostation.

Als ik richting de wijk met eettentjes loop hoor ik ineens achter me “Kee!” Ik vind het maar gek. Er roept hier wel vaker iemand wat, en ik denk zomaar dat ik ‘t verkeerd heb verstaan. Tien stappen later besluit ik toch dat het écht geen Chinese klank was, en ik draai me om. Daar komt mijn vrolijke Amerikaanse klasgenootje aanwandelen. Hij was deze week niet meer op school, want het was zijn laatste week, en hij heeft heel Taiwan rondgereisd om ook nog wat verschillende steden te zien. Morgenochtend vliegt hij weer naar huis. Hij was net op zoek naar zijn laatste avondmaal, dus dat besluiten wij samen te nuttigen. Het wordt gebarbecuede kip met rijst en groenten. Ondertussen hoor ik de verhalen over de steden Taizhong en Tainan. Ik vind het leuk dat ik spontaan nog eetgezelschap heb, en ik vind het leuk dat ik zo nog even persoonlijk gedag kan zeggen! Dat had anders niet meer gekund.

Voor nu vind ik het echt tijd om te gaan slapen. Kan wel uitslapen morgen, maar ben nu best wel weer heel moe. Zzz.

晚安啦！Slaap lekker!

🧺