安雨雯 Annekee

安遊記

ān yóu jì · travel notes van Annekee

Taipei ’24 – Dag 77: Bolusschaafijs

Donderdag 20 juni

Vandaag is onze dag in 台南 Tainan, stad nummer één van de drie die we op een rijtje gaan bezoeken. Overal slapen we twee nachten, en het tussenstadse vervoer doen we te trein. De volgende twee steden zijn 高雄 Kaohsiung en 嘉義 Chiayi. In elke stad zoeken we uit wat het leukst is.

In 台南 Tainan moet ik van een van mijn docenten op de universiteit op pelgrimstocht naar Fort Zeelandia. In het Chinees heet dat 安平古堡 ānpíng gǔbǎo. Hoef je verder niks mee, maar zoals je kan lezen klinkt dat niet echt als ‘Zeeland’. Het is de plek van de Nederlandse aanwezigheid in Taiwan. In het fort leer ik dat de plek waar ik sta inderdaad de locatie is van de Nederlandse aanwezigheid, maar dat er van het oude gebouw vrij weinig over is. De Nederlanders hebben er niet heel lang gezeten (1624 tot en met 1668). Heel Nederlands is het er dus niet, behalve het torentje dat erg… Calvinistisch oogt. Dat wil zeggen: geen bijzondere versieringen, en het ziet er al helemaal niet Aziatisch uit. Kijk zelluf maar:

Verder is het uitzicht van bovenop het fort helemaal niet onaardig. Wat me ook wel aanstaat, is dat er een windje waait.

Oh, en wat we ook gezien hebben, wat volgens mij nog wel van toen was, was het embleem van de VOC!

De geschiedenis daargelaten, het is best cool om iets van toen terug te zien.

Nou zijn we na een goed uurtje door het fort heen wandelen wel goed doorgebakken, gestoomd en gaar. Zoals je op de foto’s kan zien is de lucht nogal blauw, wat resulteert in een gigantisch hete zon. Weinig schaduw, en alleen wind op de hoogste punten. Tainan is overigens wel iets beter dan Taipei, want het waait hier meer dan daar.

We doen iets wat we niet per se van tevoren hadden verwacht: we gaan betalen voor geschaafd ijs. Dat is precies wat je denkt dat het is: men neme water, men bevrieze water, men schave water, men servere dit aan de klant. Wel met een smaakje hoor. Ananas, want de mangovariant, die hier veel bekender is, is tweemaal zo duur, en dat vinden we het niet waard.

We krijgen een gigantische berg geschaafd ijs met er doorheen een gek sapje waardoor het ijs naar iets anders dan water smaakt (wat het wel is, geen idee). Erop zit ananas. De grote stukken aan de randen smaken normaal, maar de stukken ananas bovenop het geschaafde ijs smaken naar Zeeuwse bolus. Hm, toch nog een stukje Nederland hier? Ik prefereer de gedachte dat de werknemers van deze toko allemaal op boluscursus naar Nederland moesten voordat ze naast Fort Zeelandia mochten gaan werken. De gedachte dat het iets anders is dat op de ananas zit sla ik over. Wil ik allemaal niet weten.

Overigens… de hoeveelheid ijs, de eetsnelheid van de gemiddelde mens en de buitentemperatuur zorgen samen wel voor een probleempje. Om dat op te lossen staat de airco binnen gemakshalve op volgens ons niet meer dan zestien graden, dus binnen no time hebben wij het allebei allejezus koud. We zijn nog zeiknat van het zweet en dat droogt hier niet op, maar kietelt onder onze oksels. Kouuuuuuuuud! 🥶

Na deze ervaring gaan we langzaam op zoek naar eten. Ik zeg langzaam, omdat we onderweg nog allerlei andere dingen tegenkomen.

Onder andere iets genaamd ‘Castle Gate of Utrecht’. Heel toepasselijk géén foto van het gebouw zelf want dat vond ik kneiterlelijk. Geeft me meer de sfeer van de gemiddelde te moderne zeilhaven in Zeeland dan van een mooi, oud gebouw. Als zeilhavengebouw is dat prima, want functie en schoon, maar als oud gebouw? Neh, niet mijn ding. Maar wel leuk om ergens het woord ‘Utrecht’ te vinden. 😄

We lunchen iets bij het derde tentje dat we tegenkomen. Veel restaurantjes hier hebben middagpauze. Tussen lunch en avondeten in kan je er niet terecht, dan moeten ze 休息 siousi ‘pauze’. Het derde tentje is dus wel open. We bestellen allebei een bord gebakken rijst, oftewel nasi. Heerlijk is het (als je honger hebt is alles lekker, maar dit is echt goed). Op een gegeven moment komt er een man naar ons toe. Hij geeft ons een kom soep en zegt erbij: “Als je in Tainan bent moet je deze soep proberen. Het is de lokale specialiteit.” Wij tasten toe. Blijkbaar krijg je de soep er hier gratis bij – ik had het gewoon niet zien staan want honger + heet + moe van het lopen = niet heel erg opletten. De soep is inderdaad heel erg lekker. Het is eigenlijk gewoon rundvleessoep bestaande uit heldere, smakelijke bouillon en dunne plakjes rundvlees erin. Yum!

Na de lunch wandelen we nog door een parkje richting een oud marineschip. In het parkje staan onze favoriete objecten: vliegtuigen. Kijk zelf maar!

Onderweg ook nog een niet verkeerd uitzichtje:

Morgen gaan we naar 高雄 Kaohsiung. Dat is een stad helemaal in het zuiden, nog zuidelijker dan 台南 Tainan. Dat doen we met een lokale trein, duurt ongeveer veertig minuten. Zinnenin!

🧺