Taipei ’24 – Dag 52 – 57: Plantjestoerist, vliegtuigvermaak, grote boem

Zondag 26 tot en met woensdag 29 mei

Ik ga de verhalen van deze vier dagen niet per dag opschrijven, want er is namelijk helemaal geen ene fuck gebeurd. Ik ben snipverkouden, word wakker met hoofd- en keelpijn, en kom de dagen door zittend achter een tafel met op Netflix de serie Young Sheldon en in mijn handen een breiwerkje. Het moet ver komen voordat ik echt geen zin heb om Chinees te leren, maar daar zijn we wel aangekomen. Lang leve de paracetamol en Strepfen die ik mee heb genomen van thuis. Ze dienen in elk geval een doel.

Sommige dagen voelen we ons goed genoeg om naar buiten te gaan, sommige dagen niet. Dan halen onze klasgenoten eten voor ons in huis. Dat eten bestaat voornamelijk uit McDonalds (burger met saus gemaakt van Parmezaanse kaas is inderdaad wel heel lekker, zo een keertje als je je ruk voelt) en instant noodles.

Vorige keer dat ik hier was, was ik ook ziek. Dat was echt verschrikkelijk. Deze keer is een stuk beter, want met acht heel lieve huisgenootjes is er altijd iemand die het geen probleem vindt om boodschappen te doen voor je, zodat je in elk geval niet zelf niesend met gevoelstemperatuur vijfendertig graden naar buiten hoeft. Qiao Shan is overigens ook ziek. We hebben elkaar waarschijnlijk aangestoken. Naar omstandigheden is het lijden delen best gezellig.

Over het eten kan ik wel wat leuks vertellen, dus dat ga ik dan nog maar even doen.

Op dinsdagavond eten Qiao Shan en ik samen met Heng Li. Ons plan was Japanse curry, maar ons voorkeurstentje blijkt twee dagen dicht te zijn. Dat staat hier niet op Google, alleen maar op een handgeschreven papiertje op de dichte deur: 公休二日（一、二）oftewel ‘wij rusten twee dagen (maandag, dinsdag)’. We wijken uit naar een Mexicaan tien minuten verderop, want dat wilden we eigenlijk ook nog wel proberen. We eten er taco’s en een burrito. Ondanks dat de hoeveelheid guacamole en sour cream te wensen overlaat is het wel erg lekker. En ‘t smaakt zowaar Mexicaans!

Op woensdagavond eten we gefrituurde Japanse kip in het tentje waar ik met pap en mam eerder was geweest. Yum!

 

Donderdag 30 mei

Op woensdagavond, na het eten, besluit ik dat ik me goed genoeg voel om donderdag weer naar school te gaan. Als de wekker om half acht gaat heb ik daar enigszins spijt van, maar echt ziek ben ik niet meer. Dus, off we go. Het gaat wel, op school, maar man wat ben ik nog moe. De eerste les gaat wel prima, maar als ik tijdens de tweede les in een nogal lange tekst allemaal informatie moet gaan opzoeken wil ik toch wel graag naar huis. Ondanks het zware hoofd en de nog verstopte neus gaat het wel. Na school gaan we mee eten met wat klasgenootjes en een buddy. Eindelijk lukt het me om 蔥油餅 cōngyóubǐng te eten. Dat is een pannenkoekje van meel en aardappelen met ui erin. Het is echt ontzettend lekker! Ik eet ook een noedelsoepje. Daarna koop ik nog wat potloodvullingen en gaan we naar huis. Deze middag doen we nog maar even niks, want de ochtend was intens genoeg. ‘s Avonds eten we dan eindelijk onze curry. Het tentje dat op maandag en dinsdag dicht was, is op donderdag wel open. Yay!

 

Vrijdag 31 mei

Ik ben praktisch beter! Niet meer zo moe. Nog wel wat volle holtes, maar dat is met neusspray en warme douches op te lossen. Ik kan in elk geval weer wat doen! Qiao Shan en ik gaan deze middag naar de Botanische Tuinen van Taipei. Daar zijn echt heel veel planten en in de plantennamen (overal staan natuurlijk naambordjes en kaartjes bij) zie ik zo ontzettend veel Chinese karakters die ik nog nooit heb gezien dat ik mijn eigen Chinese taalkwaliteiten gelijk incapabel acht. Is niet zo, weet ik ook wel, maar tering, wat zijn er een hoop karakters die ik niet ken! Niet dat de Latijnse namen van de planten, die er gelukkig wel onderstaan, beter te onthouden zijn voor mij hoor. Plantjes kijken is in elk geval wel leuk!

Als we thuiskomen vraagt Heng Li of we helemaal zeiknat zijn geregend door die gigantische regen- en onweersbui net. Nou, dat valt mee, want als je in de subtropen in een botanische tuin staat is het bladerdek boven je zó dicht dat je aan de kleur van het licht en het gedonder wel merkt dat het rotweer is en heel hard regent, maar je wordt niet nat. 😎 Winnen! Nou moet ik zeggen dat het wel enigszins onheilspellend is om met een onweersbui in een nu nogal donkere tuin te lopen, maar ach ja. We zijn midden in een stad en er zijn heel veel hogere gebouwen om ons heen, dus je hoeft nergens bang voor te zijn. En het lijkt me nu ook veel te nat om in de fik te vliegen mocht het hier inslaan.

Famous last words.

Na de Botanische Tuinen gaan we terug naar onze dorm. Het is ongelooflijk heet en benauwd (die regenval helpt natuurlijk ook niet hier) dus we zijn toe aan pauze. We gaan nog wel even langs een spelletjeswinkel waar ik een superleuk hoesje koop om Switchspelletjes in te bewaren én een grote Action-achtige winkel waar we nog wat levensonderhoud inslaan (denk aan douchezeep, een reservepetje, anti-muggenspul, een zak chips). Thuis gaan we even afkoelen en opdrogen. Dat doen we heel toepasselijk door Switch Sports te gaan spelen. Tennisseeeeeeeen! En volleybal, en bowlen, en golfen. Te leuk! 🤗 Je droogt er niet echt van op, maar je komt wel bij.

‘s Avonds eten we 小籠包 xiǎolóngbāo (de dumplings met soep erin) en wat noedels bij een tentje in de buurt. Daarna gaan we terug naar huis. We zijn toe aan ons vrijdagavondbiertje! Dat nuttigen we onder het genot van no less than drie afleveringen Air Crash Investigation. We hebben wel eerst even gecheckt bij onze andere huisgenootjes of die niet toevallig vliegangst hebben en het niet leuk vinden als wij allemaal vliegrampen gaan zitten bekijken.

Huisgenootje Ji Shan kijkt ook mee, hartstikke gezellig zo!

Om half twee ‘s nachts is er nog een aardbeving. Die voelt redelijk agressief (niet zo leuk) maar is ook gauw weer klaar. Dus het zal wel… ik ga maar eens slapen.

🧺